Ένα πρωινό πήγαμε με το σχολείο εκδρομή στη θάλασσα .Θαυμάζαμε, τη φύση. Σε μια στιγμή, τα παιδιά είπαν να προχωρήσουμε ακόμα λίγο.
Οι δάσκαλοι άφησαν τα παιδιά να προχωρήσουν κι άλλο αλλά, να προσέχουν . Το ατύχημα δεν άργησε να γίνει. ‘Ένα από τα παιδιά, σκόνταψε κι έπεσε μέσα σε ένα χαντάκι.
Δυστυχώς το χαντάκι ήταν γεμάτο λάσπες
‘Όταν τα υπόλοιπα παιδιά το κατάλαβαν, προσπάθησαν να το βοηθήσουν
αλλά δεν μπορούσαν, γιαυτό, φώναξαν τους δασκάλους. Ο γυμναστής
κατέβηκε και βοήθησε το παιδί.
΄ Όταν γυρίσαμε στο σχολείο, φωνάξαμε ένα γιατρό. Εκείνος μας είπε ότι έπρεπε να του κάνει μερικά ράμματα γιατί είχε τραυματιστεί στο πόδι. Το ατύχημα του παιδιού αυτού, έδειξε στα παιδιά ότι πρέπει να υπακούνε τους δασκάλους τους και να μην απομακρύνονται, από τους δασκάλους τους.
Στον πατέρα μου οφείλω το ζην,στο δάσκαλό μου το ευ ζην.
