Στον πατέρα μου οφείλω το ζην,στο δάσκαλό μου το ευ ζην.
Τα μικρά παιδιά, μας εκπαιδεύουν για το περιβάλλον...
Κάνε κλικ στον παραπάνω σύνδεσμο για να δεις βιντεάκια σχετικά με το περιβάλλον.
Σχολικό αποτύπωμα
Οι μαθητές της τάξης χωρίστηκαν σε ομάδες(ανά δύο) και έκαναν την πρώτη καταγραφή (με ερωτηματολόγιο) της κατανάλωσης ενέργειας κατά τάξη. Τα αποτελέσματα καταχωρήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά, στάλθηκαν για επεξεργασία στο Τ.Ε.Ι Σερρών που έχει την ευθύνη της έρευνας και να τα αποτελέσματα.
Το ενεργειακό σας αποτύπωμα του σχολείου σας έχει ως εξής:
Το σχολείο σας
Καταναλώνει ηλεκτρική ενέργεια: 8714,29 KWh/χρόνο
Η ενέργεια αυτή αντιστοιχεί στην έκλυση: 7093,43 kgCO2/χρόνο
Η μέση τιμή εκπομπών CO2 που αντιστοιχούν στην μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας των σχολείων που έχουν πάρει μέρος μέχρι στιγμής στο πρόγραμμα είναι 2717,31 kgCO2/χρόνο
Στο σχολείο σας εκπέμπεται ετησίως ποσότητα CO2 λόγω κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας που είναι μεγαλύτερη από τον αντίστοιχο μέσο όρο για το σύνολο των εξετασθέντων σχολείων.
Επομένως το σχολείο σας καταλαμβάνει την 5η θέση από τα 5 μέχρι στιγμής σχολεία που έχουν αποτυπωθεί.
Οι συνολικές εκπομπές* του σχολείου σας είναι: 22693,43 kgCO2/χρόνο
* Οι συνολικές εκπομπές είναι το άθροισμα των εκπομπών από την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και από την κατανάλωση πετρελαίου ή φυσικού αερίου (που προορίζονται συνήθως για θέρμανση)
Τι μπορείτε να κάνετε για να πάρετε το κλίμα στα χέρια σας; Ορίστε μερικές απλές συμβουλές:
Κλείνετε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές (υπολογιστές, τηλεοπτικός εξοπλισμός κλπ.) από τον κεντρικό διακόπτη on/off που βρίσκεται πάνω στη συσκευή και εξοικονομήστε:
30 Ευρώ/χρόνο
300 kgCO2/χρόνο
Όταν δεν χρησιμοποιείτε την τηλεόραση, το DVD ή τον υπολογιστή, καλό είναι να τα κλείνετε από τον κεντρικό διακόπτη και όχι μόνο από το τηλεχειριστήριο. Oι συσκευές σε αναμονή καταναλώνουν το 10% του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνουν όταν βρίσκονται σε λειτουργία. Yπολογίζεται ότι η συνήθεια των καταναλωτών να έχουν σε κατάσταση αναμονής τις ηλεκτρικές συσκευές ευθύνεται στη χώρα μας για την έκλυση 600.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και για 42 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον χρήματα σε φουσκωμένους λογαριασμούς!
Χρησιμοποιήστε φορητό υπολογιστή αντί για σταθερό και εξοικονομήστε:
15 - 20 Ευρώ/χρόνο
150 - 200 kgCO2/χρόνο
Οι φορητοί υπολογιστές καταναλώνουν έως και 93% λιγότερη ενέργεια από τους σταθερούς.
Βγάλτε από την πρίζα τους φορτιστές (κινητών ή ασύρματων τηλεφώνων, μπαταριών, διάφορων ηλεκτρικών συσκευών, κ.α.) όταν δεν τους χρησιμοποιείτε και εξοικονομήστε:
2-3 Ευρώ/χρόνο
20-30 kgCO2/χρόνο
Όταν αγοράζουμε νέες ηλεκτρικές συσκευές, επιλέγουμε υψηλή ενεργειακή κλάση (Α++, Α+, Α). Αν έπιλέξουμε ψυγείο υψηλής ενεργειακής κλάσης τότε έχουμε ετήσια εξοικονόμηση 25 ευρώ και μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 25 κιλά.
Τι πρέπει να ξέρουν οι μαθητές για τη νέα γρίπη
Τί είναι η γρίπη;
- γρίπη είναι μία ασθένεια
- οφείλεται σε έναν ιό, που όταν οι άνθρωποι τον έχουν μέσα τους αρρωσταίνουν
- ο ιός μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο
Πως καταλαβαίνουμε ότι έχουμε γρίπη;
-αιφνίδια έναρξη πυρετού (συνήθως πάνω από 38°C)
-βήχας
-καταρροή
-πονόλαιμος
-πονοκέφαλος
από την πρώτη μέρα που θα έχει κάποιος ένα σύμπτωμα της γρίπης ως και 7 ημέρες μετά,
μπορεί να κολλήσει σε κάποιον άλλο άνθρωπο τη γρίπη
Πως οι άνθρωποι κολλάνε γρίπη;
Μεταδίδουμε τη γρίπη όταν:
-βήχουμε
-φτερνιζόμαστε
γι’ αυτό όταν:
-βήχουμε ή φτερνιζόμαστε καλύπτουμε το στόμα και τη μύτη μας με χαρτομάντιλο, το οποίο
στη συνέχεια πετάμε στο καλάθι με τα σκουπίδια
και στη συνέχεια…
-πλένουμε καλά τα χέρια μας με σαπούνι και νερό
Μεταδίδουμε τη γρίπη όταν:
-κρατάμε το χέρι κάποιου που έχει γρίπη
-ή ακουμπάμε πράγματα που είχε ακουμπήσει κάποιος που είχε γρίπη και στη συνέχεια….
-αγγίζουμε με τα χέρια μας τα μάτια, τη μύτη και το στόμα μας
γι’ αυτό:
-πλένουμε καλά τα χέρια μας με σαπούνι και νερό κάθε φορά που αγγίζουμε κάποιον με γρίπη ή πράγματα που είχε αγγίξει
Μεταδίδουμε τη γρίπη όταν:
-βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο με άλλα άτομα, όπως στην αίθουσα την ώρα του μαθήματος
γι’ αυτό….
-σε κάθε διάλειμμα βγαίνουμε έξω από την αίθουσα που κάνουμε μάθημα και ανοίγουμε τα παράθυρα για να μπει καθαρός αέρας
επίσης…..
Όταν τρώμε όλο το φαγητό γινόμαστε γεροί και δυνατοί και δεν αρρωσταίνουμε εύκολα!!!
γι’ αυτό…
-Προσέχουμε τι τρώμε!
-Τρώμε όλο το φαγητό μας!
Τρώμε κάθε μέρα:πρωινό - μεσημεριανό - βραδινό
Για να μπορούμε να είμαστε καλά θα πρέπει να κάνουμε κάποια απλά πράγματα όπως….
-στα διαλείμματα να βγαίνουμε έξω από την αίθουσα και ανοίγουμε όλα τα παράθυρα για να μπει καθαρός αέρας
-όταν βήχουμε ή φτερνιζόμαστε να καλύπτουμε το στόμα και τη μύτη μας με χαρτομάντιλο και στη συνέχεια να το πετάμε στο καλάθι
-μετά το βήχα ή το φτέρνισμα να πλένουμε καλά τα χέρια μας
-να μην αγγίζουμε με τα χέρια μας τα μάτια, τη μύτη και το στόμα μας αν προηγουμένως δεν έχουμε πλύνει τα χέρια με σαπούνι και νερό
-να προσέχουμε τη διατροφή μας
-Καλό πλύσιμο χεριών.
H τάξη μας
Είμαστε το Ε1 τμήμα του Δημοτικού Σχολείου Καλοχωρίου. H τάξη μας έχει δεκαπέντε μαθητές. Να σας συστήσω με τη σειρά που καθόμαστε. Η Δήμητρα, η Αγγελική,ο Ερβίς, ο Μανώλης, ο Ρεζάτ, η Εύη, η Ιωάννα, η Άννα, η Χριστίνα,ο Ηλίας, Ο Νικήτας, ο Τζιοβάνι ο Νίκος και οι Κώστας και Αχιλλέας.
Ζωγραφιές-κολάζ-γλυπτά
Ζωγραφιές και κολάζ της Τάξης μας από την έκθεση του Σχολείου μας στο τέλος της σχολικής χρονιάς
Εκδρομή στη Βεργίνα
ΒΕΡΓΙΝΑ
Το όνομα του μικρού ταπεινού χωριού, κτισμένο από τους πρόσφυγες του Πόντου, έμελε να μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη όλου του κόσμου. Ήταν το 1976, όταν ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος, επικέντρωνε τις έρευνές του σε ένα χαμηλό ύψωμα, μία «τούμπα» στις παρυφές του χωριού. Οι «τούμπες», όπως τις ονομάζουν οι ντόπιοι, αποτελούν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του μακεδονικού τοπίου και ήταν ήδη από τον 19ο αιώνα γνωστό, ότι στην καρδιά τους κρύβουν λείψανα του παρελθόντος. Η «Μεγάλη Τούμπα» της Βεργίνας εξωτερικά δεν παρουσίαζε τίποτε το ιδιαίτερο, που θα την έκανε να ξεχωρίζει από δεκάδες άλλες. Η συγκλονιστική ανακάλυψη που επρόκειτο να γίνει εκεί αποτελούσε ένα απίστευτο ανακάτωμα διαίσθησης, επιμονής, τύχης και πεπρωμένου. Ο ακούραστος ερευνητής μετά από τριάντα χρόνια ερευνών, θα συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα και θα έκανε το όνομα της Βεργίνας διάσημο σε όλη την υφήλιο.
Έως τότε, άλλοι επιφανείς αρχαιολόγοι, είχαν ταυτίσει στην ίδια περιοχή τα τείχη, το θέατρο και το ανάκτορο μίας σημαντικότατης πόλης, των Αιγών, της αρχαίας πρωτεύουσας των Μακεδόνων. Όταν ο καθηγητής Ανδρόνικος άρχισε τις έρευνες, η «Μεγάλη Τούμπα» είχε ύψος 13 μέτρα και μία διάμετρο που πλησίαζε τα 100. Το 1976 υπήρξε μία λαμπρή χρονιά για τις ανασκαφές του, καθώς ήρθαν στο φως πολυάριθμες επιτύμβιες στήλες του 4ου και των αρχών του 3ου αιώνα π.Χ. Πολλές από αυτές ήταν γραπτές και έφεραν χαραγμένα πάνω τους τα ονόματα και τα πατρώνυμα των αρχαίων μακεδόνων. Η ύπαρξη ενός σημαντικού νεκροταφείου στην περιοχή ήταν γνωστή και από παλαιότερες έρευνες. Τίποτε άλλο δεν προμήνυε ωστόσο το τι θα ακολουθούσε.
Την επόμενη χρονιά, σχεδόν ανέλπιστα, αποκαλύπτεται ένας μεγάλος μακεδονικός τάφος. Είναι κτισμένος με δόμους και έχει τη μορφή μεγάρου με προθάλαμο και την πρόσοψη ενός ναού. Το πιο ενδιαφέρον εξωτερικό χαρακτηριστικό του τάφου είναι η μεγάλη τοιχογραφία στη δωρική πρόσοψη του μνημείου. Σε μία ζωφόρο μήκους 5,60 μέτρων παριστάνεται μία πολυπρόσωπη σκηνή κυνηγιού μέσα στο πλούσιο τοπίο ενός άλσους, μία ξεχωριστή σύνθεση με πλούσια χρώματα. Η μνημειακή θύρα του τάφου είναι σφραγισμένη. Ο τάφος είναι ασύλητος και ο αρχαιολόγος θα περάσει στο εσωτερικό του από μία τρύπα στην οροφή. Αυτό που αντικρίζει ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Μία πανοπλία πολεμιστή βρίσκεται τοποθετημένη στον πίσω τοίχο, όπως την άφησαν πριν 2300 χρόνια, ενώ στο δάπεδο βρίσκονταν μία χρυσελεφάντινη κλίνη και όλα τα πολύτιμα σκεύη που συνόδευαν τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία. Τέλος κλεισμένα σε μία χρυσή λάρνακα με το έμβλημα των μακεδόνων βασιλέων βρίσκονται τα οστά του νεκρού. Έκπληκτος ο καθηγητής καταλαβαίνει ότι βρίσκεται ενώπιον ενός νεκρού βασιλιά της αρχαίας Μακεδονίας, που πέθανε κάπου στη δεκαετία του 330 π.Χ. Εκείνη τη μαγική στιγμή, δεν τολμάει να σκεφτεί ποιος θα μπορούσε να είναι.
Ο τάφος μετά από πολύ περίσκεψη θα αποδοθεί στο Φίλιππο Β΄, τη μεγάλη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία του 4ου αιώνα π.Χ., τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο βασιλιάς Φίλιππος δολοφονήθηκε στο θέατρο των Αιγών, κατά τη διάρκεια των γάμων της κόρης του Κλεοπάτρας. Πολλές πτυχές της δολοφονίας του παρέμειναν ιστορικά σκοτεινές. Θάφτηκε μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από τον τόπο του εγκλήματος.
Ένας δεύτερος γρίφος περίμενε τους αρχαιολόγους στον προθάλαμο του ίδιου τάφου, όπου βρέθηκε μία δεύτερη χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά μίας γυναίκας, τυλιγμένα σε χρυσοΰφαντο ύφασμα. Η ταφή αποδόθηκε πιθανώς στην τελευταία σύζυγο του Φιλίππου Β’, Κλεοπάτρα. Μία ακόμη χρυσελεφάντινη κλίνη συμπλήρωνε τα πλούσια κτερίσματα του τάφου, ενώ τα βαρύτιμα χρυσά στεφάνια και τα διαδήματα πρόδιδαν – αν υπήρχε ποτέ αμφιβολία – για άλλη μία φορά την βασιλική καταγωγή των νεκρών.
Ο τάφος επικράτησε να λέγεται «τάφος του Φιλίππου», ωστόσο τα τελευταία χρόνια αρκετοί επιστήμονες, με διόλου ευκαταφρόνητα επιχειρήματα χρονολόγησαν τον τάφο 20 περίπου χρόνια αργότερα από το 336 π.Χ., που δολοφονήθηκε ο Φίλιππος. Η νέα αυτή χρονολόγηση μας φέρνει πολύ κοντά στη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Αριδαίος, ο ετεροθαλής αδελφός του Μ. Αλεξάνδρου και ένας από τους διαδόχους του μακεδονικού θρόνου. Ο επιστημονικός διάλογος σχετικά με την ταυτότητα του νεκρού συνεχίζεται ακόμα σήμερα, χωρίς να έχει καταλήξει, καθώς και οι δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους. Όποιος όμως και αν είναι ο νεκρός, η σημασία της ανακάλυψης του Ανδρόνικου δεν επισκιάζεται πλέον.
Μέσα στο χρυσάφι και τη λάμψη της ανακάλυψης ενός ασύλητου μακεδονικού βασιλικού τάφου, σχεδόν ξεχάστηκε ένας δεύτερος τάφος που βρέθηκε την ίδια χρονιά. Είναι ο λεγόμενος «τάφος της Περσεφόνης». Συλημένος ήδη από την αρχαιότητα, μας διέσωσε ωστόσο δείγματα μίας τέχνης, της οποίας όλα τα έργα σχεδόν έχουν χαθεί. Ο «τάφος της Περσεφόνης» διακοσμούνταν με θαυμάσιες τοιχογραφίες με θέματα εμπνευσμένα από τη μυθολογία. Από αυτά ξεχωρίζει η αρπαγή της Περσεφόνης από το θεό του Κάτω Κόσμου, τον Πλούτωνα. Η ζωγραφική αυτή σκηνή, κατά την άποψη των ιστορικών της τέχνης, αποτελεί από μόνη της μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα και μας αποζημιώνει για όσα φορητά πολυτελή αντικείμενα τυχόν αφαίρεσαν οι τυμβωρύχοι. Οι τοιχογραφίες με τη ζωντάνια των χρωμάτων και την εντυπωσιακή γραμμή τους φανερώνουν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία, στοιχείο που δικαιολογεί την απόδοσή τους σε ένα μεγάλο ζωγράφο της εποχής, πιθανώς τον Νικόμαχο.
Ένας τρίτος μακεδονικός τάφος αποκαλύφθηκε το 1978 στη «Μεγάλη Τούμπα», δίπλα στον τάφο του Φιλίππου Β΄. Ο τάφος αυτός, αισθητά μικρότερος και κατά τι νεότερος από αυτόν «του Φιλίππου», περιείχε τα οστά ενός εφήβου περίπου 14 ετών, τοποθετημένα σε μία αργυρή υδρία που έφερε ως επίστεψη χρυσό στεφάνι. Δε γνωρίζουμε σε ποιον μπορεί να ανήκε, θα πρέπει όμως να ήταν μέλος της βασιλικής δυναστείας. Γι αυτό και ο τάφος ονομάστηκε συμβατικά «τάφος του πρίγκηπα». Και αυτός ο τάφος γλύτωσε από τη μανία των τυμβωρύχων: μας διέσωσε όλα τα ταφικά δώρα του νεκρού, τα πολύτιμα σκεύη και τα όπλα του, καθώς και μία ακόμα χρυσελεφάντινη κλίνη. Μια στενή ζωφόρος με θέμα την αρματοδρομία διακοσμεί με τα ωραία χρώματά της τους τοίχους στο εσωτερικό του προθαλάμου.
Στο σύνολο των μνημείων της Μεγάλης Τούμπας εντάσσονται δύο ακόμα μνημεία πιο αποσπασματικά, αλλά εξίσου σημαντικά.
Δίπλα στον τάφο της Περσεφόνης βρέθηκαν τα θεμέλια ενός ηρώου, δηλαδή ενός πώρινου υπέργειου οικοδομήματος, που κατά τα φαινόμενα είχε ανεγερθεί προς τιμήν κάποιου νεκρού, πιθανόν αυτού που βρισκόταν μέσα στον «τάφο του Φιλίππου».
Τέλος, λίγο μακρύτερα από τους τρεις μακεδονικούς τάφους, στην περιφέρεια της Μεγάλης Τούμπας, βρέθηκαν το 1980 τα λείψανα ενός ακόμα μακεδονικού τάφου, γνωστού ως «τάφος των ελεύθερων κιόνων». Υπολογίζεται ότι θα πρέπει να ανεγέρθηκε γύρω στο 300 π.Χ. και να υπήρξε πλούσιος, όπως φάνηκε από τα λίγα αλλά εντυπωσιακά ευρήματα, καθώς και την ελεύθερη διαμόρφωση της πρόσοψης με τους τέσσερις ελεύθερους δωρικούς κίονες, από όπου άλλωστε έλαβε και το όνομά του.
Το σύνολο των βασιλικών ταφών, σκεπάστηκε κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας από έναν πελώριο τύμβο. Αυτό συνέβη πιθανότατα, μετά την αποχώρηση του βασιλιά Πύρρου και των μισθοφόρων του, ύστερα από τις λεηλασίες που είχαν υποστεί οι τάφοι της αρχαίας πόλης από τους επιδρομείς (274/3 π.Χ.). Έτσι ο μεγάλος τεχνητός λόφος που οι σύγχρονοι ονόμασαν «Μεγάλη Τούμπα», σκέπασε τους τάφους και τις μικρές τούμπες εξήντα χρόνια μετά τη δημιουργία τους και παρέμεινε ένα σταθερό ορόσημο της περιοχής. Μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής της Μεγάλης Τούμπας, κατασκευάστηκε το 1992 ένα μεγάλο προστατευτικό οικοδόμημα με εξωτερική μορφή εκείνη της τούμπας, το οποίο στέγασε τα σημαντικά αυτά μνημεία. Με τον τρόπο αυτό ο επισκέπτης έχει ακόμη και σήμερα την εικόνα του μεγάλου επιτάφιου λόφου, που σημάδευε τη θέση των τάφων.
Πρόσφατα, στα τέλη του 1997, το Υπουργείο Πολιτισμού εγκαινίασε στο εσωτερικό του προστατευτικού κελύφους έκθεση με τα αντικείμενα και τα κτερίσματα των μεγάλων τάφων και άλλων μικρότερων της περιοχής. Εκτίθενται οι χρυσές λάρνακες του τάφου του Φιλίππου, ορισμένα όπλα και σκεύη, μακέτες και φωτογραφίες μνημείων. Από τα εκθέματα ξεχωρίζουν οι χρυσελεφάντινες κλίνες του τάφου του Φιλίππου, με τις ένθετες ελεφαντοστέινες κεφαλές του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου, έργα μοναδικά για την τέχνη τους και για τα πολύτιμα υλικά από τα οποία κατασκευάστηκαν.
Kείμενα
Γιώργος Kουτσουφλάκης - Aρχαιολόγος
Το όνομα του μικρού ταπεινού χωριού, κτισμένο από τους πρόσφυγες του Πόντου, έμελε να μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη όλου του κόσμου. Ήταν το 1976, όταν ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος, επικέντρωνε τις έρευνές του σε ένα χαμηλό ύψωμα, μία «τούμπα» στις παρυφές του χωριού. Οι «τούμπες», όπως τις ονομάζουν οι ντόπιοι, αποτελούν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του μακεδονικού τοπίου και ήταν ήδη από τον 19ο αιώνα γνωστό, ότι στην καρδιά τους κρύβουν λείψανα του παρελθόντος. Η «Μεγάλη Τούμπα» της Βεργίνας εξωτερικά δεν παρουσίαζε τίποτε το ιδιαίτερο, που θα την έκανε να ξεχωρίζει από δεκάδες άλλες. Η συγκλονιστική ανακάλυψη που επρόκειτο να γίνει εκεί αποτελούσε ένα απίστευτο ανακάτωμα διαίσθησης, επιμονής, τύχης και πεπρωμένου. Ο ακούραστος ερευνητής μετά από τριάντα χρόνια ερευνών, θα συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα και θα έκανε το όνομα της Βεργίνας διάσημο σε όλη την υφήλιο.
Έως τότε, άλλοι επιφανείς αρχαιολόγοι, είχαν ταυτίσει στην ίδια περιοχή τα τείχη, το θέατρο και το ανάκτορο μίας σημαντικότατης πόλης, των Αιγών, της αρχαίας πρωτεύουσας των Μακεδόνων. Όταν ο καθηγητής Ανδρόνικος άρχισε τις έρευνες, η «Μεγάλη Τούμπα» είχε ύψος 13 μέτρα και μία διάμετρο που πλησίαζε τα 100. Το 1976 υπήρξε μία λαμπρή χρονιά για τις ανασκαφές του, καθώς ήρθαν στο φως πολυάριθμες επιτύμβιες στήλες του 4ου και των αρχών του 3ου αιώνα π.Χ. Πολλές από αυτές ήταν γραπτές και έφεραν χαραγμένα πάνω τους τα ονόματα και τα πατρώνυμα των αρχαίων μακεδόνων. Η ύπαρξη ενός σημαντικού νεκροταφείου στην περιοχή ήταν γνωστή και από παλαιότερες έρευνες. Τίποτε άλλο δεν προμήνυε ωστόσο το τι θα ακολουθούσε.
Την επόμενη χρονιά, σχεδόν ανέλπιστα, αποκαλύπτεται ένας μεγάλος μακεδονικός τάφος. Είναι κτισμένος με δόμους και έχει τη μορφή μεγάρου με προθάλαμο και την πρόσοψη ενός ναού. Το πιο ενδιαφέρον εξωτερικό χαρακτηριστικό του τάφου είναι η μεγάλη τοιχογραφία στη δωρική πρόσοψη του μνημείου. Σε μία ζωφόρο μήκους 5,60 μέτρων παριστάνεται μία πολυπρόσωπη σκηνή κυνηγιού μέσα στο πλούσιο τοπίο ενός άλσους, μία ξεχωριστή σύνθεση με πλούσια χρώματα. Η μνημειακή θύρα του τάφου είναι σφραγισμένη. Ο τάφος είναι ασύλητος και ο αρχαιολόγος θα περάσει στο εσωτερικό του από μία τρύπα στην οροφή. Αυτό που αντικρίζει ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Μία πανοπλία πολεμιστή βρίσκεται τοποθετημένη στον πίσω τοίχο, όπως την άφησαν πριν 2300 χρόνια, ενώ στο δάπεδο βρίσκονταν μία χρυσελεφάντινη κλίνη και όλα τα πολύτιμα σκεύη που συνόδευαν τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία. Τέλος κλεισμένα σε μία χρυσή λάρνακα με το έμβλημα των μακεδόνων βασιλέων βρίσκονται τα οστά του νεκρού. Έκπληκτος ο καθηγητής καταλαβαίνει ότι βρίσκεται ενώπιον ενός νεκρού βασιλιά της αρχαίας Μακεδονίας, που πέθανε κάπου στη δεκαετία του 330 π.Χ. Εκείνη τη μαγική στιγμή, δεν τολμάει να σκεφτεί ποιος θα μπορούσε να είναι.
Ο τάφος μετά από πολύ περίσκεψη θα αποδοθεί στο Φίλιππο Β΄, τη μεγάλη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία του 4ου αιώνα π.Χ., τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο βασιλιάς Φίλιππος δολοφονήθηκε στο θέατρο των Αιγών, κατά τη διάρκεια των γάμων της κόρης του Κλεοπάτρας. Πολλές πτυχές της δολοφονίας του παρέμειναν ιστορικά σκοτεινές. Θάφτηκε μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από τον τόπο του εγκλήματος.
Ένας δεύτερος γρίφος περίμενε τους αρχαιολόγους στον προθάλαμο του ίδιου τάφου, όπου βρέθηκε μία δεύτερη χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά μίας γυναίκας, τυλιγμένα σε χρυσοΰφαντο ύφασμα. Η ταφή αποδόθηκε πιθανώς στην τελευταία σύζυγο του Φιλίππου Β’, Κλεοπάτρα. Μία ακόμη χρυσελεφάντινη κλίνη συμπλήρωνε τα πλούσια κτερίσματα του τάφου, ενώ τα βαρύτιμα χρυσά στεφάνια και τα διαδήματα πρόδιδαν – αν υπήρχε ποτέ αμφιβολία – για άλλη μία φορά την βασιλική καταγωγή των νεκρών.
Ο τάφος επικράτησε να λέγεται «τάφος του Φιλίππου», ωστόσο τα τελευταία χρόνια αρκετοί επιστήμονες, με διόλου ευκαταφρόνητα επιχειρήματα χρονολόγησαν τον τάφο 20 περίπου χρόνια αργότερα από το 336 π.Χ., που δολοφονήθηκε ο Φίλιππος. Η νέα αυτή χρονολόγηση μας φέρνει πολύ κοντά στη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Αριδαίος, ο ετεροθαλής αδελφός του Μ. Αλεξάνδρου και ένας από τους διαδόχους του μακεδονικού θρόνου. Ο επιστημονικός διάλογος σχετικά με την ταυτότητα του νεκρού συνεχίζεται ακόμα σήμερα, χωρίς να έχει καταλήξει, καθώς και οι δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους. Όποιος όμως και αν είναι ο νεκρός, η σημασία της ανακάλυψης του Ανδρόνικου δεν επισκιάζεται πλέον.
Μέσα στο χρυσάφι και τη λάμψη της ανακάλυψης ενός ασύλητου μακεδονικού βασιλικού τάφου, σχεδόν ξεχάστηκε ένας δεύτερος τάφος που βρέθηκε την ίδια χρονιά. Είναι ο λεγόμενος «τάφος της Περσεφόνης». Συλημένος ήδη από την αρχαιότητα, μας διέσωσε ωστόσο δείγματα μίας τέχνης, της οποίας όλα τα έργα σχεδόν έχουν χαθεί. Ο «τάφος της Περσεφόνης» διακοσμούνταν με θαυμάσιες τοιχογραφίες με θέματα εμπνευσμένα από τη μυθολογία. Από αυτά ξεχωρίζει η αρπαγή της Περσεφόνης από το θεό του Κάτω Κόσμου, τον Πλούτωνα. Η ζωγραφική αυτή σκηνή, κατά την άποψη των ιστορικών της τέχνης, αποτελεί από μόνη της μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα και μας αποζημιώνει για όσα φορητά πολυτελή αντικείμενα τυχόν αφαίρεσαν οι τυμβωρύχοι. Οι τοιχογραφίες με τη ζωντάνια των χρωμάτων και την εντυπωσιακή γραμμή τους φανερώνουν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία, στοιχείο που δικαιολογεί την απόδοσή τους σε ένα μεγάλο ζωγράφο της εποχής, πιθανώς τον Νικόμαχο.
Ένας τρίτος μακεδονικός τάφος αποκαλύφθηκε το 1978 στη «Μεγάλη Τούμπα», δίπλα στον τάφο του Φιλίππου Β΄. Ο τάφος αυτός, αισθητά μικρότερος και κατά τι νεότερος από αυτόν «του Φιλίππου», περιείχε τα οστά ενός εφήβου περίπου 14 ετών, τοποθετημένα σε μία αργυρή υδρία που έφερε ως επίστεψη χρυσό στεφάνι. Δε γνωρίζουμε σε ποιον μπορεί να ανήκε, θα πρέπει όμως να ήταν μέλος της βασιλικής δυναστείας. Γι αυτό και ο τάφος ονομάστηκε συμβατικά «τάφος του πρίγκηπα». Και αυτός ο τάφος γλύτωσε από τη μανία των τυμβωρύχων: μας διέσωσε όλα τα ταφικά δώρα του νεκρού, τα πολύτιμα σκεύη και τα όπλα του, καθώς και μία ακόμα χρυσελεφάντινη κλίνη. Μια στενή ζωφόρος με θέμα την αρματοδρομία διακοσμεί με τα ωραία χρώματά της τους τοίχους στο εσωτερικό του προθαλάμου.
Στο σύνολο των μνημείων της Μεγάλης Τούμπας εντάσσονται δύο ακόμα μνημεία πιο αποσπασματικά, αλλά εξίσου σημαντικά.
Δίπλα στον τάφο της Περσεφόνης βρέθηκαν τα θεμέλια ενός ηρώου, δηλαδή ενός πώρινου υπέργειου οικοδομήματος, που κατά τα φαινόμενα είχε ανεγερθεί προς τιμήν κάποιου νεκρού, πιθανόν αυτού που βρισκόταν μέσα στον «τάφο του Φιλίππου».
Τέλος, λίγο μακρύτερα από τους τρεις μακεδονικούς τάφους, στην περιφέρεια της Μεγάλης Τούμπας, βρέθηκαν το 1980 τα λείψανα ενός ακόμα μακεδονικού τάφου, γνωστού ως «τάφος των ελεύθερων κιόνων». Υπολογίζεται ότι θα πρέπει να ανεγέρθηκε γύρω στο 300 π.Χ. και να υπήρξε πλούσιος, όπως φάνηκε από τα λίγα αλλά εντυπωσιακά ευρήματα, καθώς και την ελεύθερη διαμόρφωση της πρόσοψης με τους τέσσερις ελεύθερους δωρικούς κίονες, από όπου άλλωστε έλαβε και το όνομά του.
Το σύνολο των βασιλικών ταφών, σκεπάστηκε κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας από έναν πελώριο τύμβο. Αυτό συνέβη πιθανότατα, μετά την αποχώρηση του βασιλιά Πύρρου και των μισθοφόρων του, ύστερα από τις λεηλασίες που είχαν υποστεί οι τάφοι της αρχαίας πόλης από τους επιδρομείς (274/3 π.Χ.). Έτσι ο μεγάλος τεχνητός λόφος που οι σύγχρονοι ονόμασαν «Μεγάλη Τούμπα», σκέπασε τους τάφους και τις μικρές τούμπες εξήντα χρόνια μετά τη δημιουργία τους και παρέμεινε ένα σταθερό ορόσημο της περιοχής. Μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής της Μεγάλης Τούμπας, κατασκευάστηκε το 1992 ένα μεγάλο προστατευτικό οικοδόμημα με εξωτερική μορφή εκείνη της τούμπας, το οποίο στέγασε τα σημαντικά αυτά μνημεία. Με τον τρόπο αυτό ο επισκέπτης έχει ακόμη και σήμερα την εικόνα του μεγάλου επιτάφιου λόφου, που σημάδευε τη θέση των τάφων.
Πρόσφατα, στα τέλη του 1997, το Υπουργείο Πολιτισμού εγκαινίασε στο εσωτερικό του προστατευτικού κελύφους έκθεση με τα αντικείμενα και τα κτερίσματα των μεγάλων τάφων και άλλων μικρότερων της περιοχής. Εκτίθενται οι χρυσές λάρνακες του τάφου του Φιλίππου, ορισμένα όπλα και σκεύη, μακέτες και φωτογραφίες μνημείων. Από τα εκθέματα ξεχωρίζουν οι χρυσελεφάντινες κλίνες του τάφου του Φιλίππου, με τις ένθετες ελεφαντοστέινες κεφαλές του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου, έργα μοναδικά για την τέχνη τους και για τα πολύτιμα υλικά από τα οποία κατασκευάστηκαν.
Kείμενα
Γιώργος Kουτσουφλάκης - Aρχαιολόγος
Ο Μέγας Αλέξανδρος
Η πλάκα αυτή βρίσκεται στο αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης, δίπλα στην προτομή του Αλεξάνδρου.Ο όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε συμπόσιο μπροστά σε 9.000 Αξιωματούχους και Προύχοντες από κάθε φυλή, Έλληνες, Πέρσες, Μήδους, Αιγύπτιους, Φοίνικες, Ινδούς κ.α., όπως τον διέσωσε ο φιλόσοφος Ερατοσθένης που ήταν ο 3ος διευθυντής της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας:
Ο όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι να είστε ευτυχισμένοι μέσα σε Ειρήνη.
Όλοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονιασμένοι για την κοινή προκοπή. Να έχετε την οικουμένη για πατρίδα σας, με νόμους κοινούς, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι ανεξάρτητα απ' τη φυλή. Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βάρβαρους.
Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν, τους καταμερίζω με μοναδικό κριτήριο την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ διαιτητής σας.
Τον Θεό δεν πρέπει να τον έχετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό Πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τα αδέλφια μέσα στην οικογένεια. Απ' τη μεριά μου όλους σας θεωρώ ίσους, λευκούς και μελαψούς, και θα ‘θελα να μην αισθάνεστε μόνο σαν υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά να νοιώθετε όλοι σαν μέτοχοι και συνέταιροι.
Όσο περνά από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να γίνουν πραγματικότητα αυτά που υπόσχομαι. Αυτό τον όρκο που δώσαμε απόψε με σπονδές κρατήστε τον σαν σύμβολο αγάπης.
Μια συγγραφέας στο Σχολείο μας
Σήμερα 30/03/09 επισκέφτηκε το σχολείο μας η συγγραφέας Έλενα Αρτζανίδου.
Η τάξη μας διάβασε δύο βιβλία της: 1) οΊππο και η παρέα του και 2)Βοήθεια! σκουπίδια.. Σώστε με!!
Τα παιδιά είχαν αρκετές ερωτήσεις τις οποίες απάντησε η κ. Αρτζανίδου.
Διαβάζατε λογοτεχνικά βιβλία όταν πηγαίνατε στο σχολείο;
Σε ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε βιβλία;
Πώς σας έρχονται οι ιδέες για να γράψετε ένα βιβλίο;
Όλα όσα γράφετε στα βιβλία σας τα έχετε ζήσει;
Στο βιβλίο σας «Ο Ίππο και η παρέα του» γράφετε τα γεγονότα σαν να τα έχετε ζήσει η ίδια. Είναι αλήθεια;
Γράφετε μόνο για παιδιά ή και για μεγάλους;
Γιατί σε πολλά βιβλία σας καταπιάνεστε με θέματα περιβαλλοντικά;
Θα γράψετε κι άλλα βιβλία με θέματα που αφορούν το περιβάλλον;
Ποια εποχή του χρόνου σας αρέσει να γράφετε καλύτερα;
Ποιο είναι το καλύτερο βιβλίο σας;
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα βιβλίο;
Τι θα συμβουλεύατε ένα παιδί που θέλει να γίνει συγγραφέας;
Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν και ενδιαφέρθηκαν να μάθουν περισσότερα και για τα άλλα βιβλία της.
Η τάξη μας διάβασε δύο βιβλία της: 1) οΊππο και η παρέα του και 2)Βοήθεια! σκουπίδια.. Σώστε με!!
Τα παιδιά είχαν αρκετές ερωτήσεις τις οποίες απάντησε η κ. Αρτζανίδου.
Διαβάζατε λογοτεχνικά βιβλία όταν πηγαίνατε στο σχολείο;
Σε ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε βιβλία;
Πώς σας έρχονται οι ιδέες για να γράψετε ένα βιβλίο;
Όλα όσα γράφετε στα βιβλία σας τα έχετε ζήσει;
Στο βιβλίο σας «Ο Ίππο και η παρέα του» γράφετε τα γεγονότα σαν να τα έχετε ζήσει η ίδια. Είναι αλήθεια;
Γράφετε μόνο για παιδιά ή και για μεγάλους;
Γιατί σε πολλά βιβλία σας καταπιάνεστε με θέματα περιβαλλοντικά;
Θα γράψετε κι άλλα βιβλία με θέματα που αφορούν το περιβάλλον;
Ποια εποχή του χρόνου σας αρέσει να γράφετε καλύτερα;
Ποιο είναι το καλύτερο βιβλίο σας;
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα βιβλίο;
Τι θα συμβουλεύατε ένα παιδί που θέλει να γίνει συγγραφέας;
Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν και ενδιαφέρθηκαν να μάθουν περισσότερα και για τα άλλα βιβλία της.
Αρλεκίνος
Όλοι γελούν με τον Αρλεκίνο, τον ξακουστό χαρακτήρα της Κομέντια ντελ Αρτε, την ιταλική κωμωδία του 17ου αιώνα. Γιατί άραγε; Ίσως επειδή περπατά τόσο αστεία ή επειδή φορά παρδαλά ρούχα ή πάλι γιατί. Η ικανότητα του Αρλεκίνου είναι να γίνεται αόρατος και να ταξιδεύει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου παίρνοντας οποιαδήποτε μορφή. Πρόκειται για ικανότητες που του τις έδωσε ο Ερμής.
Ο Αρλεκίνος γεννήθηκε μέσα σε ένα γιγάντιο
αβγό και μάνα του ήταν η χαρά! Όταν ξεπρόβαλε δεν ήξερε τίποτα, ούτε καν
πως τρώνε και το βασικότερο; Ήταν τσίτσιδος! Έπρεπε να ντυθεί! Κρύφτηκε
λοιπόν σε μια βατομουριά γιατί πολύ φοβόταν και περίμενε. Ένας
καρδινάλιος σκόνταψε πάνω στο απλωμένο πόδι του από απροσεξία και για να
τον σώσει από την πτώση ο Αρλεκίνος προσπάθησε να τον κρατήσει με το
χέρι του. Αποτέλεσμα να του σκίσει ένα κόκκινο τόσο δα υφασματάκι. Δεν
έφτανε για τίποτα αλλά αυτό το μικρό κόκκινο ύφασμα του έδωσε μια ιδέα.
Και κρυμμένος στη βατομουριά, κατάφερε να αποκτήσει ούτε ένα ούτε δύο
αλλά είκοσι επτά κομμάτια ύφασμα, διαφορετικού χρώματος. Κάπως έτσι και
με ραφτικά “έκπληξη” πραγματική έραψε την περιβόητη στολή του, φόρεσε
ένα μαύρο καπέλο για να καλύψει το κεφάλι του που είχε ξεμείνει και
κίνησε να βρει να φάει. Αλλά…τι μπορούσε να φάει; Δοκίμασε να φάει αέρα,
το χέρι του, τα φύλλα της βατομουριάς αλλά όλα ήταν μια…απογοήτευση.
Άρχισε να μυρίζει φαγάκι δεξιά κι αριστερά
αλλά όλες οι απόπειρές του κατέληγαν σε κουταλιές πάνω στα χέρια του.
Στο τέλος, απογοητευμένος από τη ζωή, ζήτησε να τον πάρει ο Χάρος. Αλλά η
μαύρη άμαξα που φάνηκε μπροστά του κι ήλπιζε να είναι ο Χάρος να τον
πάρει, ήταν μια πραγματική αποκάλυψη. Και οι επιβάτες της θα σφραγίσουν
οριστικά τη διάσημη σε όλο τον κόσμο ταυτότητά του.
Γραμματική με χιούμορ
Αστεία
-Ποιος είναι ο παρατατικός του ρήματος ξυπνώ;
-Κοιμόμουν.
Ξέρεις να μας πεις δύο αντωνυμίες;
Ποιος; εγώ;
Μπράβο παιδί μου.
Ξέρεις να μας πεις τους χρόνους του ρήματος τρέχω;
τρέχω, έτρεχα,σκόνταψα κι έπεσα, σηκώθηκα κι έφυγα.
-Ποιος είναι ο παρατατικός του ρήματος ξυπνώ;
-Κοιμόμουν.
Ξέρεις να μας πεις δύο αντωνυμίες;
Ποιος; εγώ;
Μπράβο παιδί μου.
Ξέρεις να μας πεις τους χρόνους του ρήματος τρέχω;
τρέχω, έτρεχα,σκόνταψα κι έπεσα, σηκώθηκα κι έφυγα.
Η ώρα της γης
Η Ώρα της Γης (EARTH HOUR) ξεκίνησε ως μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης που καλούσε τους πολίτες του Σίδνεϊ για να σβήσουν τα φώτα τους ένα βράδυ, για μια ώρα. Η ενέργεια αυτή σύντομα μετατράπηκε σε μία από τις μεγαλύτερες πρωτοβουλίες ενάντια στην κλιματική αλλαγή παγκοσμίως. Φέτος, στις 20.30 το Σάββατο 28 Μαρτίου, καλούμε τους πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα – την Ώρα της Γης. Στόχος μας είναι να συμμετάσχουν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι, σε περισσότερες από 1000 πόλεις, και όλοι μαζί να αποδείξουμε πως είναι δυνατόν να δράσουμε ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Μάθετε περισσότερα στη διεύθυνση: http://www.earthhour.org/about/gr:el
Εκπαιδευτική εκδρομή
Θέατρο Εγνατία
Παρακολούθηση θεατρικής παράστασης « Οι εκκλησιάζουσες » του Αριστοφάνη ….σαν παραμύθι σε διασκευή της Κάρμεν Ρουγγέρη.
Λίγα λόγια για το έργο:
Από τις πολλές συμφορές οι Αθηναίοι είχαν πάψει να ενδιαφέρονται για τα κοινά. Ο Αριστοφάνης σε μια προσπάθειά του να τους συνεφέρει, τους ειρωνεύτηκε μέσα από τις «Εκκλησιάζουσες» λέγοντάς τους ότι, αφού είναι ανίκανοι να οργανωθούν και να συνετιστούν, ας παραδώσουν την εξουσία στις γυναίκες. Όπως άλλωστε αναφέρεται και στο κείμενο, ποιος είναι περισσότερο ικανός να σταματήσει τους πολέμους από τις γυναίκες, οι οποίες μεγαλώνουν και πονούν τα παιδιά που αργότερα θα στείλουν στον πόλεμο και θα εκθέσουν σε κίνδυνο;
Η Πραξαγόρα προβάλλει την μητρική φροντίδα σαν επιχείρημα για την ικανότητα των γυναικών να σταματήσουν οριστικά τους πολέμους.
Οι γυναίκες της Αθήνας οργανώνονται, παρουσιάζονται στη συνέλευση μεταμφιεσμένες σε άνδρες και λαμβάνουν την εξουσία της πόλης, διότι δεν εμπιστεύονται πλέον τη διακυβέρνηση της Αθήνας στους άνδρες τους. Πριν ακόμα ξημερώσει, συγκεντρώνονται και τελειοποιούν το σχέδιό τους, κάνουν πρόβα για τα όσα θα πουν και τα τεχνάσματα που θα χρησιμοποιήσουν για να πραγματοποιήσουν το σκοπό τους. Οι άνδρες τους ξυπνούν, δεν βρίσκουν τα ρούχα τους, ντύνονται γυναικεία και διαπιστώνουν ότι είναι αδύνατο να παρευρεθούν στη Συνέλευση και χάνουν και το τριώβολο (την αμοιβή για τη συμμετοχή τους στη Συνέλευση). Το σχέδιο των γυναικών πετυχαίνει, την εξουσία καταλαμβάνει το γυναικείο φύλο και με ηγέτιδα την Πραξαγόρα εφαρμόζεται πλέον στην Αθήνα ένα νέο «κυβερνητικό πρόγραμμα» που βασίζεται στην κατάργηση της περιουσίας, στην επιβολή της ισότητας, στην καθιέρωση των συσσιτίων και επεκτείνεται ακόμη και στην κοινοκτημοσύνη των ερωτικών συντρόφων, των τέκνων αλλά και στην «προστασία» των δικαιωμάτων στην ερωτική πράξη για τις γριές και τις άσχημες γυναίκες! Τη νέα αυτή τάξη πραγμάτων γιορτάζουν οι Αθηναίοι σε μεγάλη γιορτή - είναι όμως όλα αυτά πραγματικότητα ή πρόκειται για ένα όνειρο;
Αυτό που προσπάθησε να αναδείξει περισσότερο η παράσταση είναι η αγωνία του πολίτη για ελευθερία, ισότητα και κοινότητα και τέλος το ρεαλιστικό της ουτοπίας.
(Ου-τοπος. Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο δρόμος και πως θα φθάσουμε εκεί.)
Στο βάθος ουτοπία, είναι η επίγνωση ότι δεν μπορώ να έχω σήμερα, θα το αποκτήσω αύριο.
Τέλος η παράσταση δοκίμασε να παντρέψει το παλιό με το νέο. Το παλιό το κουβαλάνε οι άνδρες και το νέο το φέρνουν οι γυναίκες που αναλαμβάνουν την εξουσία.
Επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
Στις 17 Φεβρουαρίου η τάξη μας επισκέφθηκε το Αρχαιολογικό μουσείο και το Λευκό Πύργο.
Τι λέτε να μου άρεσε περισσότερο;
Μου άρεσε : μου άρεσε η θέα πάνω στον λευκό πύργο .Τα αγγεία και τα αγάλματα , η μούμια και οι ιστορίες από τα παλιά χρόνια .
Δεν μου άρεσε : δεν μου άρεσαν τα σκαλιά στον Λευκό Πύργο
Νικήτας
Μου άρεσε: στο αρχαιολογικό μουσείο τα στεφάνια των αρχαίων Ελλήνων
και τα δαχτυλίδια τους. Στον Λευκό Πύργο μου άρεσε ο τέταρτος
όροφος. Ήταν μαγευτικός.
Δεν μου άρεσε : Δεν μπορώ να πω ότι κάτι ήταν άσχημο.
Χριστίνα
Μου άρεσε: η θέα πάνω από το Λευκό Πύργο .
Μου άρεσε και στο αρχαιολογικό μουσείο οι κορώνες και τα αγγεία .
Άννα
Μου άρεσε : Στο μουσείο μου άρεσαν τα ψηφιδωτά και τα αγγεία ήταν πανέμορφα πάντα ήθελα να πάω σε ένα τέτοιο μουσείο.
Δεν μου άρεσε: Δεν μου άρεσαν οι σκάλες του Λευκού Πύργου γιατί ζαλίζομαι όπως όλοι οι άλλοι
Κική
Μου άρεσε: Η θέα στον λευκό πύργο και τα αγγεία στο αρχαιολογικό μουσείο.
Δεν μου άρεσε: Τα σκαλιά στον Λευκό πύργο
Μανώλης
Μου άρεσε: η θέα πάνω στο Λευκό πύργο γιατί βλέπαμε όλη τη Θεσσαλονίκη,
επίσης μου άρεσε και το Αρχαιολογικό Μουσείο.
ΕΡΒΙΣ
Μου άρεσε στον Λευκό Πύργο η θέα από την κορυφή του Πύργου,τέρμα πάνω και
στο Αρχαιολογικό Μουσείο μου άρεσε το καράβι που είδαμε.
Ηλίας.
Στο Λευκό Πύργο μου άρεσαν πολύ οι μουσικές που είχε.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο μου άρεσε ένα στέμμα που είδαμε.
Ιωάννα
Μπορείτε να δείτε περισσότερα στις παρακάτω διευθύνσεις:
http://odysseus.culture.gr/h/4/gh42.jsp?obj_id=14463&page=1
http://www.mbp.gr/html/gr/pirgos.htm
http://www.thessalonikicity.gr/eikones/20-21-ai-lp-1.htm
Τι λέτε να μου άρεσε περισσότερο;
Μου άρεσε : μου άρεσε η θέα πάνω στον λευκό πύργο .Τα αγγεία και τα αγάλματα , η μούμια και οι ιστορίες από τα παλιά χρόνια .
Δεν μου άρεσε : δεν μου άρεσαν τα σκαλιά στον Λευκό Πύργο
Νικήτας
Μου άρεσε: στο αρχαιολογικό μουσείο τα στεφάνια των αρχαίων Ελλήνων
και τα δαχτυλίδια τους. Στον Λευκό Πύργο μου άρεσε ο τέταρτος
όροφος. Ήταν μαγευτικός.
Δεν μου άρεσε : Δεν μπορώ να πω ότι κάτι ήταν άσχημο.
Χριστίνα
Μου άρεσε: η θέα πάνω από το Λευκό Πύργο .
Μου άρεσε και στο αρχαιολογικό μουσείο οι κορώνες και τα αγγεία .
Άννα
Μου άρεσε : Στο μουσείο μου άρεσαν τα ψηφιδωτά και τα αγγεία ήταν πανέμορφα πάντα ήθελα να πάω σε ένα τέτοιο μουσείο.
Δεν μου άρεσε: Δεν μου άρεσαν οι σκάλες του Λευκού Πύργου γιατί ζαλίζομαι όπως όλοι οι άλλοι
Κική
Μου άρεσε: Η θέα στον λευκό πύργο και τα αγγεία στο αρχαιολογικό μουσείο.
Δεν μου άρεσε: Τα σκαλιά στον Λευκό πύργο
Μανώλης
Μου άρεσε: η θέα πάνω στο Λευκό πύργο γιατί βλέπαμε όλη τη Θεσσαλονίκη,
επίσης μου άρεσε και το Αρχαιολογικό Μουσείο.
ΕΡΒΙΣ
Μου άρεσε στον Λευκό Πύργο η θέα από την κορυφή του Πύργου,τέρμα πάνω και
στο Αρχαιολογικό Μουσείο μου άρεσε το καράβι που είδαμε.
Ηλίας.
Στο Λευκό Πύργο μου άρεσαν πολύ οι μουσικές που είχε.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο μου άρεσε ένα στέμμα που είδαμε.
Ιωάννα
Μπορείτε να δείτε περισσότερα στις παρακάτω διευθύνσεις:
http://odysseus.culture.gr/h/4/gh42.jsp?obj_id=14463&page=1
http://www.mbp.gr/html/gr/pirgos.htm
http://www.thessalonikicity.gr/eikones/20-21-ai-lp-1.htm
Μια εκδρομή με το σχολείο
Ένα πρωινό πήγαμε με το σχολείο εκδρομή στη θάλασσα .Θαυμάζαμε, τη φύση. Σε μια στιγμή, τα παιδιά είπαν να προχωρήσουμε ακόμα λίγο.
Οι δάσκαλοι άφησαν τα παιδιά να προχωρήσουν κι άλλο αλλά, να προσέχουν . Το ατύχημα δεν άργησε να γίνει. ‘Ένα από τα παιδιά, σκόνταψε κι έπεσε μέσα σε ένα χαντάκι.
Δυστυχώς το χαντάκι ήταν γεμάτο λάσπες
‘Όταν τα υπόλοιπα παιδιά το κατάλαβαν, προσπάθησαν να το βοηθήσουν
αλλά δεν μπορούσαν, γιαυτό, φώναξαν τους δασκάλους. Ο γυμναστής
κατέβηκε και βοήθησε το παιδί.
΄ Όταν γυρίσαμε στο σχολείο, φωνάξαμε ένα γιατρό. Εκείνος μας είπε ότι έπρεπε να του κάνει μερικά ράμματα γιατί είχε τραυματιστεί στο πόδι. Το ατύχημα του παιδιού αυτού, έδειξε στα παιδιά ότι πρέπει να υπακούνε τους δασκάλους τους και να μην απομακρύνονται, από τους δασκάλους τους.
Οι δάσκαλοι άφησαν τα παιδιά να προχωρήσουν κι άλλο αλλά, να προσέχουν . Το ατύχημα δεν άργησε να γίνει. ‘Ένα από τα παιδιά, σκόνταψε κι έπεσε μέσα σε ένα χαντάκι.
Δυστυχώς το χαντάκι ήταν γεμάτο λάσπες
‘Όταν τα υπόλοιπα παιδιά το κατάλαβαν, προσπάθησαν να το βοηθήσουν
αλλά δεν μπορούσαν, γιαυτό, φώναξαν τους δασκάλους. Ο γυμναστής
κατέβηκε και βοήθησε το παιδί.
΄ Όταν γυρίσαμε στο σχολείο, φωνάξαμε ένα γιατρό. Εκείνος μας είπε ότι έπρεπε να του κάνει μερικά ράμματα γιατί είχε τραυματιστεί στο πόδι. Το ατύχημα του παιδιού αυτού, έδειξε στα παιδιά ότι πρέπει να υπακούνε τους δασκάλους τους και να μην απομακρύνονται, από τους δασκάλους τους.
Ένα ντουζ στο Γαλλικό ποταμό
Μια ωραία μέρα εγώ και η φίλη μου , ξεκινήσαμε να πάμε στο Γαλλικό ποταμό για μια άσκηση στη μελέτη.
Εκεί είδαμε πολλά ψάρια να πετάγονται παίζοντας έξω από το νερό. Είδαμε επίσης πολλά πουλιά όπως (αηδόνια , κοράκια, αετούς κ.τ.λ.). Εκεί που τραβούσαμε φωτογραφίες πέσαμε μέσα στο νερό . Ευτυχώς όμως είχαμε ρούχα και τα φορέσαμε. Εγώ της είπα <<ποιο μέσα εκεί δεν μπορούσες να με σπρώξεις , συγχαρητήρια μας έκανες και τις δυο λούτσα >> .Και αυτή μου απάντησε <<συγγνώμη ήθελα να είμαι πιο κεντραρισμένη μέσα στην φωτογραφία>> . Εγώ της απάντησα <<δεν πειράζει κάναμε και το ντουζάκι μας >>!!! Μετά πήγαμε στο σπίτι πήραμε την πετσέτα και σκουπιστήκαμε πριν κρυώσουμε.
Εκεί είδαμε πολλά ψάρια να πετάγονται παίζοντας έξω από το νερό. Είδαμε επίσης πολλά πουλιά όπως (αηδόνια , κοράκια, αετούς κ.τ.λ.). Εκεί που τραβούσαμε φωτογραφίες πέσαμε μέσα στο νερό . Ευτυχώς όμως είχαμε ρούχα και τα φορέσαμε. Εγώ της είπα <<ποιο μέσα εκεί δεν μπορούσες να με σπρώξεις , συγχαρητήρια μας έκανες και τις δυο λούτσα >> .Και αυτή μου απάντησε <<συγγνώμη ήθελα να είμαι πιο κεντραρισμένη μέσα στην φωτογραφία>> . Εγώ της απάντησα <<δεν πειράζει κάναμε και το ντουζάκι μας >>!!! Μετά πήγαμε στο σπίτι πήραμε την πετσέτα και σκουπιστήκαμε πριν κρυώσουμε.
Θαλάσσιο οικοσύστημα
ΟΜΑΔΑ Α΄
Αρχηγός: Αγγελική
Υπαρχηγός: ‘Εύη
Μέλη: Άννα ,Ιωάννα, Δήμητρα, Χριστίνα
Θέμα: Θαλάσσιο Οικοσύστημα
Περισσότερο νερό παρά στεριά –‘Όταν τη βλέπουμε από το Διάστημα, η Γη είναι γαλάζια, επειδή τα νερά καλύπτουν πάνω από το μισό της επιφάνειας μας.
Μια διαφορετική εμπειρία -΄Όταν βρισκόμαστε κάτω από το νερό, είναι σα να μπαίνουμε σε μια καινούρια διάσταση, σχεδόν σα να εξερευνούμε έναν άγνωστο κόσμο. Το φως του ήλιου μόλις που φτάνει από ψηλά, οι θόρυβοι εξασθενούν από το νερό. Αλλάζουν ακόμα και οι αισθήσεις μας, μας φαίνεται πως είμαστε πολύ ελαφροί.
Α. Ψάρια
1. Ο κίτρινος μπακαλιάρος
Στη θάλασσα υπάρχουν πολλά είδη ψαριών όπως ο κίτρινος μπακαλιάρος που έχει 1,30 μήκος κυνηγάει τα μικρά κοπάδια ,τα οποία φαίνονται σαν να κρέμονται από μια κλωστή όταν είναι ακίνητα σε απότομες ακτές και βραχώδεις ξέρες..
2. O Λούσκος
Ένα άλλο είδος είναι ο Λούσκος που έχει 45 εκ. Ζει κατά κοπάδια ,που παραμένουν πιστά σε ένα επιλεγμένο μέρος . Βραχώδεις περιοχές , δάση από λαμινάριες και ναυάγια .
3. Το Νταούκι
Άλλο είναι το Νταούκι που έχει 40 εκ. και μοιάζει με το Λούσκο και αφθονεί στις θάλασσες μας. Ζει με άλλες ομάδες ψαριών και δεν εγκαθίσταται μόνιμα κάπου .
4. Το καπόνι
Το καπόνι έχει 40εκ. ζει σε βυθούς τρώει γαρίδες , καβούρια και για να φοβίσει τους ανθρώπους και τους εχθρούς του εμπνέει γρυλίσματα κάνοντας την νηκτική του κύστη να πάλλεται .
5. Η Δράκαινα
Η Δράκαινα έχει 15εκ. και ζει στα ρηχά νερά . Χώνεται μέσα στην άμμο , αφήνοντας να εξέχουν μόνο το δηλητηριώδη αγκάθια , του ραχιαίου πτερυγίου της. Τρώει γαρίδες , μικρά καβούρια , χέλια της άμμου και αμμοδύτες .
Υπάρχουν και τα ψάρια του πελάγους.
6. Η Σαρδέλα
Η σαρδέλα που είναι 25εκ. μετακινείται μόνο κατά κοπάδια, καθώς μέσα σε πλήθος ομοίων της κινδυνεύει λιγότερο να συλληφθεί από κάποιο αρπακτικό.
7.Τα Δελφίνια
Στα Δελφίνια αρέσουν τα ομαδικά παιχνίδια και τα άλματα έξω από το νερό .
Το Δελφίνι έχει μήκος 2 με 3 μέτρα , πτερύγιο κυρτό τοποθετημένο στη μέση του σώματος. Ο εγκέφαλος του είναι πολύ ανεπτυγμένος , βλέπουν και ακούν χάρη στο σονάρ τους και επικοινωνούν μεταξύ τους με ήχους και έτσι αναγνωρίζουν το ένα το άλλο.
8. Σπάρος
Είδος ψαριού με μέτριο μέγεθος και σχήμα αυγοειδές. Το συναντούμε
Σε όλες τις ελληνικές θάλασσες. Συγγενεύει με την τσιπούρα το λυθρίνι, κ.α .
Ανήκει στην τάξη ‘περκόμορφοι’ και στην οικογένεια ΄σπαίδες’. ΄Έχει
μεγάλο κεφάλι, χρώμα σκούρο με καστανόχρωμες βούλες και ασημένιες ανταύγειες. Ζει στις βραχώδεις ακτές της Μεσογείου. Στις ελληνικές θάλασσες ζουν διάφορα είδη Σαργών, γνωστά με διάφορα ονόματα όπως κακαρέλος, σαργί, σπάρος, κ.α.
9. Η σουπιά
Ανήκει στα ασπόνδυλα. Κρύβεται από τους εχθρούς της με ένα σύννεφο από μελάνι.
10. Το ψάρι παλιάτσος
Είναι πορτοκαλί με μεγάλες άσπρες ραβδώσεις στα πλευρά, που μοιάζουν με σχέδια. Ζει μαζί με τα ακτίνια, που ονομάζονται και ανεμώνες της θάλασσας και είναι το μόνο ψάρι που δεν το πειράζουν, ενώ τα άλλα τρέμουν τα δηλητηριώδη πλοκάμια τους. Κρύβεται ανάμεσα στα πλοκάμια του ακτινίου.
Φίλοι -Τα ψάρια πιλότοι και οι εχεηίδες κολυμπούν μαζί με τους καρχαρίες
και δεν τους αφήνουν ποτέ. Κάποτε πίστευαν ότι οι καρχαρίες ήταν τυφλοί και ότι άφηναν να τους οδηγούν τα ψάρια αυτά. Δεν είναι έτσι όμως: τα ψάρια ακολουθούν τους καρχαρίες για να τρώνε αυτά που αφήνουν οι τελευταίοι.
Παράξενες μύτες -Το πριονόψαρο έχει μακρουλή μύτη με κοφτερά δόντια σαν πριόνι. Η σφύραινα ή ψάρι σφυρί, έχει μάτια που προεξέχουν από μια μύτη που έχει το σχήμα σφυριού. Ο ξιφίας αντίθετα έχει μια μύτη σαν σπαθί ανοίγουν και κλείνουν.
11 Άγριος σολομός
Οι νεαροί σολομοί τρώνε μικροσκοπικούς υδρόβιους οργανισμούς , ενώ οι ενήλικες που φτάνουν τα 30 κιλά τρώνε μεγάλα ψάρια και χέλια.
12 Ενυδρίδα
Η ενυδρίδα δεινή κολυμπήτρια , παραμένει στεγνή και ζεστή επειδή η μαλακή γούνα της προστατεύεται από ένα στρώμα αδιάβροχων τριχών
13 Λιονταρόψαρο
Το λιονταρόψαρο διαθέτει δηλητηριώδη αγκάθια και μεγάλα πτερύγια . Παγιδεύει τα θύματά του με μεγάλη ταχύτητα και τα καταπίνει ολόκληρα
14 Ανθόζωα γοργόνες
στερεώνονται στην άμμο και κουνούν τις κεραίες τους , που μοιάζουν με κλαδιά δέντρου , για να αρπάζουν μικροσκοπικά ζώα
15. Ισπανίδα χορεύτρια
Η χορεύτρια είναι ένα μεγάλο γυμνοβράχιο που κινείται παρασύροντας από κύματα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)